CHAMPAIGN, Ill. - Illinois'de Afrika aslanlarının, leoparların ve çitaların sağlığı ve refahı odak noktası haline geliyor. Araştırmacılar, öğrenilenlerin Afrika'daki tehdit altındaki büyük kedilerin yanı sıra dünyanın dört bir yanındaki hayvanat bahçelerindeki büyük kedilerin yönetimine yardımcı olacağını söylüyor.
İllinois Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Zoolojik Patoloji Programından bilim adamı Michael J. Kinsel, “Namibya hükümetinin hayvanlarını en iyi şekilde nasıl yöneteceği konusunda gerçek endişeleri var” dedi. "Bu endişeler uluslararası vahşi yaşam topluluğu için çok önemli."
Namibia, 1994'te Chicago'daki Brookfield Hayvanat Bahçesi'nden ve UI'den yardım istedi. Öncelikli olarak 8.600 mil karelik Etosha Ulusal Parkı'na odaklanan ortak bir program, aslanla (Panthera leo) ilgili demografik bilgiler, habitatlar, hastalıklar, genetik ve üreme sorunlarının benzeri görülmemiş bir veri tabanına yol açtı.
İki yıl önce, araştırmacılar, Brookfield Hayvanat Bahçesi'ndeki Chicago Zooloji Derneği'nden Michael B. Briggs, ekvatorun güneyindeki tüm Afrika aslanlarının aynı alt türden olduğunu bildirdi. “Çevrelerine adaptasyonlarında gösterilen bölgesel farklılıklar bulduk, ancak genetik açıdan hayvanları bir yerden diğerine taşımanın zarar vermeyeceği açıktı” dedi. Hayvanat bahçesinde ve Urbana'daki UI Veteriner Teşhis Laboratuvarında çeşitli numuneler (doku, kan, serum, parazitler, sperm vb.) incelenmiştir. Örnekler hayvanat bahçesinde arşivlenir.
Şimdi Kinsel ve Briggs, leoparlar (Panthera pardus) ve çitalar (Acinonyx jubatus) için aynı bilgileri elde etmek için devlet ve hükümet dışı kurumlar ve ilgili kişilerden oluşan bir koleksiyon olan Namibya Etobur İzleme Programı ile birlikte çalışıyor.
UI ofisi hayvanat bahçesinin yakınındaki Loyola Üniversitesi'nde bulunan Kinsel, "Büyük bir soru, leoparları hangi hastalıkların etkilediğidir" dedi. “Literatürde arama yaparsanız, çok az şey bulursunuz. Leoparların genetiği hakkında da fazla bir şey bilmiyoruz. Gizli hayvanlardır. Namibya ülkede kaç hayvan olduğunu bilmiyor ama iki yıldır izlenen popülasyonlar var.”
Yaklaşımlarını çitalara uygulamak önemli, dediler. Namibya, dünyadaki çita nüfusunun yüzde 70'ine ev sahipliği yapıyor. Kinsel, "Namibya'nın nüfusunu kaybedersek, esasen çitayı da kaybetmiş olacağız, çünkü başka yerlerdeki nüfuslar daha küçük ve izole durumda," dedi.
Benekli sırtlan (Crocuta crocuta), Afrika köpeği (Lycaon pictus) ve kara sırtlı çakalın (Canis mesomelus) doğal ortamlarında da kapsamlı veri tabanları oluşturulacak.
Briggs ile yılda birkaç kez saha çalışması ve yerel eğitim için Namibya'ya seyahat eden Kinsel, "Serbest dolaşan ve tutsak hayvanlar arasındaki farkları görebilirsek, her iki habitatta da yönetimi iyileştirebiliriz" dedi. örnek toplamak ve otopsi yapmak için işçiler.
Chicago Zooloji Derneği'nden bir genetikçi olan Jean Dubach ve UI Zoolojik Patoloji Programından Robert Murnane de ekiplerinin başlıca üyeleridir.
